TABDUK EMRE’DEN

-Sürüsüne bereket-

Tabduk Emre, 13. yüzyıl sufisidir. Horasanlıdır.  Hacı Bektaş Veli ve Mevlâna ile aynı çağda yaşamıştır. Hoca Ahmet Yesevi çizgisine bağlıdır. Orta Asya'dan gelen Sinan Efendi yahut Ata Sinan isimli bir şeyh tarafından irşad edilmiştir. Alperenlerin ulularındandır. Taptuk Emre'nin mezarı; Ankara ili, Nallıhan ilçesi, 'Emrem Sultan Köyü'nde bulunmaktadır. Tabduk Emre Hacı Bektaş yolunun erenlerindendir. Tabduk Emre'ye  o, el vermiştir.

Tapduk Emre, Yunus Emre gibi bir değerli şahsiyeti yetiştirmiştir. Bu manada o, dergâh sahibi bir pir, rehber ve mürşittir.  Hak yolunu şöyle anlatır: „Yol bu, yola çıkıp varmayan, yoldan çıkıp varan yoktur. Yolu sorar isen, yol tektir. O da Hakk’a doğrudur. İşte, o sebepten tek bir yaratılmış yoktur ki, Hakk yolunda olmaya.“

Şeyhler ve Müftüler’in anlattıkları din  hakkında şu tespitleri yapar:

“Sürüsüne bereket; şeyh efendiler, müftü efendiler anlatırlar ha anlatırlar dururlar, var olalar!

Anlatırlar ama, sanılmaya ki din budur. İmdi, öyle bir hale getirdiler ki bu işi; sanki bu din abdestin nice alınacağından, orucu, namazı neyi bozacağından başka bir şey değildir.

Oruç dediğin, abdest dediğin, namaz dediğin iman var ise var azizim. Hele şu imanı bozan şeylerden anlat bize de abdestimiz tuta. Anlat hele mütfü efendi, orucu nelerin bozacağını.

Bunları ezber çok da zor değil, sen asıl imanı bozan haller ne ola onu anlat hele:

- Kul hakkı yemek,

- emeği hiçe saymak,

- işi ehline vermemek,

- adam kayırmak,

- işine ve tartısanı hile karıştırmak,

- hırsa kapılmak,

- zayıf bulunca zulmetmet,

- büyük görünce dalkavukluk etmek,

- topluluk işine fitne sokmak,

- bölüştürmemek bölücülük yapmak,

- dostunu dahi kıskanmak,

- yalan söylemek, buğz beslemek.

Hep söyleriz bir kere daha söyleyelim. Ne der ulu atamız, pirimiz Ahmet Yesevi:

Ağlaması göz boyar,

her gün ayağı kayar,

kendini adam sayar ahir zaman şeyhleri

Başına sarık sarar,

kendine mürit arar,

ilmi yok neye yarar

ahir zaman şeyhleri

Dünyaya kucak açar,

zoru görende kaçar,

her yana küfür saçar

ahir zaman şeyhleri

İşte böyle şey efendi, müftü efendi; şimdi bu işler binbir günahı salıverir. Aman ha abdesti bozan haller..., onun nice alınacağı belli, çaresi ilacı belli. Namazı, orucu kaçıranın da ilacı belli. De hele o vakit imanı bozan bu nice günahın ilacı ne ola? O vakit buna reçete ne ola? Nerede buluruz günahın reçetelerini? Hangi hekimdedir?

Günah hastalığının ilacı şudur ki: Tevbe kökünü, istiğfar yaprağıyla karıştırıp, gönül havanına koyduktan sonra tevhid tokmağıyla döveceksin. İnsaf eleğinde eledikten sonra göz yaşıyla hamur edip aşk ateşinde pişireceksin. Muhabbet bağından da birazcı karıştırıp sabah akşam kanaat kaşığıyla azar azar yiyeceksin. İşte sana ilaç....

CESUR YÜREKLİ KADIN, KATOLIK IRENA SENDLEROWA

Bir kadın düşünün ki, her gün bir çocuğu kurtarmak adına, dünya tarihine zulmüyle geçmiş Nazi Almanya’sıyla alay edercesine mücadele etsin, onunla vicdanının da verdiği güçle savaşsın. Herkesin Yahudileri parmakla ‘vebalı’ gösterir gibi şikayet ettiği, sırf ayrı bir ırk ve dinden diye harcamaya hazır olduğu bir savaşta, O, ‘nasıl bir insanı daha yaşatabilirim?’ kaygısıyla yaşasın. İşte bu kadın İrena Sendlerowa (Sendler), ömrünü binlerce Yahudi çocuğu kurtarmaya ve onlara mutluluk vermeye adayan cesur yürekli bir kadın. 

 

II.Dünya Savaşı'nda Polonyalı bir Katolik hemşire/sosyal hizmet uzmanı. Yahudi çocuklara sempatisi çocuk yaşlarında başlamış. Doktor olan babası yahudi çocukları tedavi ederken (diğer doktorlar o çocukları tedavi etmeyi kabul etmemişlerdir) bulaşıcı hastalık sonucu Şubat 1917'de hayatını kaybetmiştir. Okuyalım ve ibret alalım:

Varşova gettosu İrena Sendler’in zorlu mücadelesi 1939’da başlar. Nazi Almanya’sı ordularının Polonya’yı işgali ile 1 Eylül 1939’da başlayan İkinci Dünya Savaşı sonrasında, birçok şehirde olduğu gibi Varşova’da da yüzbinlerce Yahudi, ‘getto’ denilen semtlerde toplatılır. 350 ila 400 bin kişilik Yahudi nüfusun, etrafı 18 kilometrelik bir duvarla çevrilen gettodan artık sadece ölülerin çıkmasına izin verilecektir. Alman gizli polis teşkilatı Gestapo’nun da sıkı denetim altında tuttuğu gettonun yönetimi Nazilerce oluşturulan Yahudi Konseyi (Judenrat), denetimi ise Yahudi Güvenlik Birimi (Jüdischer Ordnungsdi-enst) tarafından sağlanır. Kimi zaman bir odada 7-8 kişinin kaldığı gettoda, gıda, hijyen ve kışla birlikte soğuğun da etkisiyle hastalıklar ve ölümlerin gelmesi çok sürmez. Gettolardaki yaşamdan en çok etkilenenler de tabii ki çocuklardır. İrena Sendler’in mücadelesi ise Varşova Gettosu daha kurulmadan başlar ve gettonun kahredici ortamında daha da hızlanır. Savaşın başlaması ile işgal altındaki Varşova’da belediyenin Sosyal Yardım Dairesi’nde çalışmaya başlayan İrena Sendler, birlikte çalıştığı arkadaşlarıyla gettodaki Yahudi çocukları kurtarmak için akla hayale gelmeyecek yöntemler geliştirir. Getto’da çıkan tifüs salgınını fırsat bilen İrena ve arkadaşları, özellikle bebek ve küçük yaştaki çocukları kurtarmayı hedeflerler. 

 

ÇOCUKLAR İÇİN İNANILMAZ BİR MÜCADELE 

 

Yahudi çocukların kaçırılması için getto duvarında açılan gizli delikten kaçışların yanı sıra, salgın bahanesiyle içeri sokulan itfaiye ve ambulanslarla da kaçışlar organize edilir. Kimi zaman çöp bidonlarında, kimi zaman da büyük bir paket içinde kaçırılır çocuklar. İrena’nın özellikle bebek veya çok küçük yaştaki çocukları çöp kutusu ve paket içinde kaçırdığında aldığı önlem de oldukça ustacadır. Bebeklerin ağlama seslerinin askerlerce duyulmaması için İrena’nın kamyonetinde sürekli bir köpek bulunuyordu ve onu askerleri görür görmez havlaması için eğitmişti. Böylelikle Gettonun giriş ve çıkışlarında kontrol yapan Alman askerleri, çocukların ağlamalarından çok köpeğin havlama seslerini duyuyorlardı. Getto’dan çıkardığı Yahudi çocukları için 2-3 bin arası sahte kimlik belgesi hazırlayan İrena ve arka-daşları, bu çocukları genellikle Varşova’daki veya kent dışındaki Katolik Polonyalı ailelere veya yetimhanelere yerleştirdiler. Getto’dan kurtarılan çocukların savaş sonrasında ailelerine kavuşabilmeleri için de iyi bir metod uygulanmıştı. Kurtardığı çocukların isim ve soy isimleri ile ailelerine ait bilgileri sigara kâğıtlarına not eden İrena, bu kağıtları daha sonra oldukça iyi sakladığı bir kavanozun içine koymuştu. Bu yöntem ise İrena Sendler’in 2000’li yıllarda hayatını konu alan araştırmaları yapan Kansaslı (ABD) dört üniversite öğrencisi tarafından hazırlanan Life in a jar- Kavanozdaki Hayat adlı tiyatro oyununa başlık olur. 

 

KOD ADI ‘JOLANTA’ 

 

Bu arada Londra’da sürgünde bulunan Polonya Hükümeti tarafından gettolardaki Yahudi ve diğer halklara yardım için gizli birimler de kurulur. Yahudilere destek vermek için Eylül 1942’de kurulan ‘Zegota’ adlı kuruluşa üye olanlardan biri de, ‘Jolanta’ kod adlı İrena Sendler olur. İrena, Aralık 1942’de ise Zegota tarafından Varşova Belediyesi’ndeki sosyal yardım dairesinde çocuk servisine sorumlu olarak atar. Zegota tarafından sosyal yardım dairesine aktarılan gizli fonlar da Yahudi çocukların kurtarılması için kullanılır ve tabii ki bu paralar Gestapo’nun da dikkatini çeker. 4 yıl boyunca en az 2 bin 500 çocuğun kurtarılmasına yardımcı olan İrena’nın çabaları, 20 Ekim 1943’de Gestapo tarafından yaka-lanması ile son bulur. 

 

HAYATINI KARARTAN İŞKENCELERE RAĞMEN SIR VERMEDİ 

 

Gestapo tarafından yapılan sorguda İrena’ya bin bir türlü işkence yapılır ve Yahudi çocukların nasıl kaçırıldığı ve nerelere saklandığını itiraf etmesi istenir. İşkencelere direnen İrena’nın kolları ve bacakları kırılır ki, hayatının geri kalan 65 yılını da sakat olarak geçirecektir. Ancak, Gestapo İrena’dan ne dava arkadaşları ile ilgili bilgi alabilir, ne de kurtardığı çocuklarla ilgili. Naziler tarafından ölüm cezasına çarptırılan İrena’nın hayatı, tutulduğu cezaevinin gardiyanlarına verilen rüşvet ile son anda kaçırılmasıyla kurtarılır. Savaşın bittiği 1945 yılına kadar da Zegota’ya bağlı Yahudi çocukları kurtarma birimini yönetmeye devam eder. İrena Sendler’in Varşova Gettosu’ndaki insanlık mücadelesi sadece Polonya hükümeti ve Yahudiler tarafından hatırlanır. Savaş sonrasında sakladığı sigara kağıdı dolu kavanozu ve diğer listeleri Polonya Yahudi Komitesi’ne teslim eder. Bu sayede İrena ve ekibinin kurtardığı çocuklardan yaklaşık 2 bini tespit edilir ve bir kısmı ailelerine kavuşur. 

 

80’İNDEN SONRA YENİDEN HATIRLANAN BİR KAHRAMAN 

 

İsrail’de kurulan savaş mağdurları müzesi Yad Vashem tarafından 1965 yılında ‘Uluslararası Dürüst’ ödülüne layık görülen İrena Sendler, 1991 yılında İsrail onursal vatandaşlığı, 2003 yılında da Polonya’daki en yüksek ödül olan Beyaz Kartal Nişanı’na layık görülür. Aynı yıl Papa II. Jean Paul tarafından onore edilen İrena Sendler, 2007 yılında da çocuklara mutluluk ve gülümseme için çalışanlara verilen ‘Gülümseme Nişanı’nı alır. Aynı yıl Polonya Senatosu tarafından ‘Ulusal Kahraman’ olarak onurlandırılır. 

 

NOBEL’E HAYAT KURTARAN DEĞİL, KARARTANLAR LAYIK GÖRÜLDÜ 

 

2007 yılında, Polonya Senatosu’nun Nobel Barış Ödülü’ne aday gösterdiği Sendler’in yerine, yıllarca ABD’nin politikalarının perde arkası yürütücüsü olan, ama daha sonraları küresel ısınma üzerine çalışmaları ile imaj yapan Başkan Yardımcısı Al Gore layık görülür. Savaş öncesi evlendiği Mieczyław Sendler’den savaş sonrasında boşanan İrena, daha sonra kendisi gibi bir militan olan Stefan Zgrzembski ile evlenir ve üç çocuğu olur. Amerikalı 4 üniversite öğrencisi kız tarafından yeniden hatırlanana kadar sakin bir hayat geçiren İrena Sendler, 12 Mayıs 2008’de 98 yaşında hayata veda eder. İrena Sendler’in savaş dönemi çalışmalarını konu alan Life in a Jar (Kavanozdaki Hayatlar) tiyatro gösterimi ABD’de iki yüzden fazla kez gösterilir. 2005 yılında Anna Mieszkowska tarafından yazılan The Mother of the Holocaust Children (Holokost Çocuklarının Annesi) adlı kitap, 2009 yılında sinemaya uyarlanır. Başrolünü Anna Paquin’in oynadığı Cesur Yürek-Irena Sendler (The Courageous Heart of Irena Sendler) adlı film ile ölümünden sonra adını tüm dünyaya duyurdu. 

 

MUTLUYDU AMA... 

 

Hayatının üçte ikisini sakat olarak geçirmesine neden olan nihai amacını ise her zaman dolu dolu yaşadı İrena Sendler. Daha önce genç bir kadın iken kurtardığı çocuklarca yalnız bırakılmayan İrena Sendler’in tüm unutulmuşluğuna rağmen tek amacı kurtardığı çocukların gülüşlerini görebilmekti. Zaten onu onca yıl hayatta tutan da bu amacını engel olamadığı milyonlarca ölüme rağmen gerçekleştirmiş olmanın verdiği mutluluk olsa gerek. İrena Sendler’in belki de en çok üzen şey, bir daha yaşanmaması için karşı çıktığı zulümlerin hiç bitmemesi oldu. Hayattayken söylediği bu sözler onun hem mutluluk hem de hüznünü yansıtıyor: “II. Dünya Savaşı’nın ardından insanlığın bir şeylerin farkına vardığını, olanların bir daha asla tekrarlanmayacağını düşünmüştük. Oysa hiçbir şey anlaşılmış değil. Din, etnisite ve milliyete dayalı savaşlar devam ediyor. Dünya hâlâ bir kan gölünden farksız. Fakat her şey başka türlü olabilir; yeter ki sevgi, tevazu ve hoşgörü bizimle olsun.”

İrena Sendlerowa (1910 - 2008) 15 Şubat 1910 Otwock doğumlu "Jolanta" lakaplı İrena Sendlerowa 12 Mayıs 2008'de 98 yaşında hayata gözlerini yumdu. Varşova Üniversitesinde okuduğu yıllarda Polonyalı öğrenciler arasındaki sâmî karşıtı tavırlara kararlılıkla karşı çıktı. Otuzlu yıllarda, Varşovalı fakirlere yardım eli uzatan sosyal yardım kuruluşlarında çalıştı. 2. Dünya Savaşı sırasında, Varşova Şehir Yönetimi Sosyal Yardım Dairesinin yapısından faydalanarak yahudi halkına yardımlar sağladı. Aynı zamanda, Yahudi Cemaati Sosyal Yardım Organizasyonu ile de işbirliği içindeydi. Sürgündeki Polonya Hükümetinin girişimiyle 27 Eylül 1942'de Varşova'da "Konrad Zegota" Yahudilere Yardım Geçici Komitesi kurulduğunda, İrena Sendlerowa Çocuk Bölümünün yönetimini üstlendi. "Zegota" daki çalışma arkadaşları ile birlikte "ari, aryan" belgeleri düzenleyerek Varşova'nın getto-larından kaçırdiğı 2.500'ü aşkın Yahudi çocuğu hristiyan ailelerin himayesine verdi, çocuk evleri veya manastırlara sığınmalarını sağladı. Kendi ve yakınlarının hayatını her gün riske attı. Aynı zamanda, Polonya direniş hareketine de katıldı. 1943'de gestapo tarafından tutuklanıp işkenceye maruz kaldıktan sonra ölüme mahküm edildi. Daha sonra, Polonyalı bağımsızlık direnişçilerince kurtarılarak Varşova Ayaklanmasına hastabakıcı olarak katıldı. Savaş sonrası çocuk ve huzurevleri açılmasına yardım etti. 

 

1965'de Yad Vashem Enstitüsünce ‘Uluslararası Dürüst Kişiler' ünvanına layık görüldü, 1991'de ise kendisine İsrail fahri vatandaşlık unvanı verildi. 2003'de Beyaz Kartal Nişanı ve Jan Karski "Üstün Cesaret" ödülü ile onurlandırıldı. İki kez Dünya Nobel Barış Ödülüne aday gösterildi. Polonya Cumhuriyet Senatosu İrena Sendlerowa ve Yahudilere Yardım Kuruluna duyduğu saygıyı 2007'de çıkardığı özel bir tezkere ile ifade etmiştir. Aynı yıl, dünya çocuklarınca verilen en önemli madalya - Gülücük Nişanı ile ödüllendirildi. Polonya Hahambaşı Michael Schudrich onunla ilgili olarak şöyle demiştir: "O, sadece Yahudi çocukları kurtarmakla kalmayıp, aynı zamanda Avrupa'nın ruhunu da kurtardı." İrena Sendlerowa, XX yüzyılın en büyük Polonyalı kadınlarından biriydi, cesaret ve erdemler örneğiydi.

AVRUPA MİLLİ GÖRÜŞ TEŞKİLATLARI’NDA GEÇEN YILLARIM XXI/21

-Dalton Kardeşler-

-Dalton kardeşler yıllarca bir suç şebekesi olarak çeşitli hırsızlık, soygun ve gasp olayına karışırlar. Birgün Daltonlar, o zamana kadar hiç yapmadıkları bir şeyi deneyeceklerdir; iki bankayı aynı anda soyacaklardır.

Üstelik bir süre  yaşadıkları Coffeyville’de, yani kendilerini tanıyan insanların arasında yapacaklardır bunu.

Toplam beş kişidirler. Üç tanesi Dalton’dur. Birisi de Ret Kit. Tepeden tırnağa silahlı beş adam. Günlerden birgün sabahın erken saatlerinde birbirine oldukça yakın iki bankanın bulunduğu caddede yürümeye başlarlar.

Uyanık bir kasaba esnafı, ortada garip bir durum olduğunu sezer ve onları izlemeye başlar.

Haklarında gereken takibi yapar ve adaletin sağlanması için gördükleri ve duyduklarıyla ilgili belgeleri, bulguları dosya halinde  hazırlar ve gereğinin yapılması için yetkili makamlara  teslim der. Sonra da başlar Daltonların cezalarını çekmelerini beklemeye. Bu arada nereden çıktığı belli olmayan Red Kit diye birisi çıkar gelir ve Dalton Kardeşleri demir parmaklıkların arkasına girmekten kurtarıverir...-

Bitirirken

Yazı serisini birirken bugüne kadar yazdığım 20 hikayeyi ve kahramanlarını masal tadında bir daha hatırlayalım istedim.

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, develer tellal iken, pireler berber iken, ben ninemin beşiğini tıngır mıngır sallar iken Bıçkın Mücahitler(!) olarak bilinen 5 kişi varmış. Dalton Kardeşler de derlermiş bunlara. Gurbetçiymişler...Kendi ülkelerinden çok uzaklardaki Almanya adında bir ülkeye işçi olarak gelmişler. O ülkede Müslümanlar dini görevlerini yerine getirebilmeleri için teşkilatlar kurmuşlar. Bu dini teşkilatların çoğu Türkiye diye bilinen bir ülkeden yönetilirmiş. Dalton Kardeşler de aralarında görev taksimi yaparak birşekilde o teşkilatların başına geçivermişler, kimisi camiye başkan olurken kimisi de çatı kuruluşlarını ele geçirmişler. Şans ya  gelmiş gelmiş tam da onları bulmuş...

Oturdukları koltuğa iyiden iyiye yerleşince de, astıkları astık, kestikleri kestik olmaya başlamış bu bıçkınların...Zamanla yönettikleri teşkilatlarda taş üstünde taş, omuz üstünde baş bırakmamışlar. İcraatlarını yalan ve iftira temelleri üzerine kurmuşlar... Oldukça zalimlermiş...Kargadan başka kuş da tanımazlarmış. Üstelik herşeyi çok iyi bilirlermiş bu Dalton Kardeşler...Bilmedikleri hiçbirşey yokmuş; mesela, siyaseti çok iyi bilirlermiiiş, dini çok iyi bilirlermiiiiş, ekonomiyi çok iyi bilirlermiiiiş, yayıncılığı çok iyi bilirlermiiiiş v.s. Anlayacağınız bunların herbiri bulunmaz birer Bursa kumaşıymıııış...

Bir özellikleri, daha varmış bu Daltonların; nereye el atsalar orayı kurutuverirlermiş. Koltuklarına oturduktan kısa süre sonra, çıkmışlar piyasaya ve vermişler gazı üyelerine; “Sermayelerimizi birleştirelim, ne zamana kadar üyelerin eline bakacağız, zengin olmak bizim de hakkımız değil mi? Para kazanalım, zengin olalım ve camilerimizin kirasını kazandığımız o paralardan ödeyelim, ayrıca ortaklarımıza da ortaklık payı verelim. Üstelik bu yolun sonun da vadedilen o cennet var. Hem para kazanacaksınız, hem de Cennet’i.” Üyeler açıvermişler cüzdanlarının ağzını ve Daltonların hayal dahi edemeyecekleri Alman Marklarını önlerine serivermişler. Daltonların gözü çakmak çakmak olmuş. Üyelerinden topladıkları bu paralarla, “Hicret Marketler Zinciri”ni kurmuşlar, şube üzerine şube açmışlar. İşten anlayan veya anlamayan kim varsa eş dost, hacı-hoca koymuşlar marketlerin başına. Çuvallarla paralar toplamaya başlamışlar. Topladıkları bu paraların hepsini kazanç olarak gördükleri için çok kısa süre sonra batırıvermişler marketleri. Ortaklar paralarını istemeye başlayınca da biz sizlere kâr ve zarar ortaklığı demedik mi? Ne parası istiyorsunuz bizden?  “Biz zarar ettik, sizlerin bizden para istemeye hakkınız yoktur(!)” deyip işin içinden sıyrılıvermişler. Bütün bunları söyhleyen büyük Daltonmuş.

Daltonlar bu olaydan sonra boş durmamışlar. Aynı ülkeye daha sonraları gelen bir de gurbetçi delikanlı varmış. Daha gelir gelmez üç arkadaş bir olmuş bir televizyon şirketi kurmuşlar, yayın hakkı da almışlar, yayın yaparlarmış Berlin denilen o kocaman şehirde. Adı da  Almanya Türk Televizyonu(TFD) imiş. Daltonlar bu sefer televizyona göz dikmişler. Çünkü Daltonlar televizyona maddi destek olurlarmış. Bakmışlar orada işler iyi gidiyor, bir gece baskınıyhla alıvermişler Gurbetçi delikanlının  elinden televizyonu. Yayıncılığın öyle dışardan göründüğü gibi olmadığını anlamışlar anlamasına da  iş işten geçmiş. Orayı da batırmışlar.

Bir süre sonra yine üyelerinin karşısına çıkarak; “kurumlaşmak zorundayız, bunun içinde arsalar ve binalar almalıyız” diyerek yine para toplamaya başlamışlar. Üyeler bu seferde kandırılmış. Arsalar alınmış, ancak o arsaların üzerinde kurum binaları yükselememiş. Camiler alınmış ve yapılan yanlışlıklarla(!) aynı cami yeniden ödeme yapılarak ikinci kez alınmış...Artık cemaatın verecek parası kalmayınca da  çeşikli bahanelerle koltuklarından kalkarak, yeni koltukların peşinde koşmaya başlamışlar. Mesela büyük Dalton Bursa diye bilinen şehirden Milletvekil adayı olmuş. İsmi listenin en sonunda yer alınca da cepheyi terkederek Umreye gidivermiş.

Büyük dalton, para muslukları birer birer kapanmaya başlayınca hemen atlamış “Tümelsan” adında bir holdingin yönetim kurulu üyeliğine. Aynı zamanda, merkezi Türkiye’de olan bir tarikatın Almanya temsilcisi de oluvermiş. Gururundan dübürü görünmeyen büyük Dalton, başlamış el vermeye, günah çıkartmaya.

Dalton Kardeşlerin en büyüğü olan bu şeyh bozuntusu, müritlerini: "Siz biliyor musunuz, ben neler biliyoruuum neler... Padişah hazretlerinin Amerikan bankalarında 50 milyon, İsviçre bankalarında  40 milyon Doları yatmaktadır haaaa.” diye anlatırmış ve eklermiş arkasından, benim 25 sene sonra o koltuktan neden ayrıldığımı sanıyorsunuz? İşte bu sahtekarlıklar yüzünden... İsteyen herkese belgeleriyle ispat ederim bu söylediklerimi"  üstü kapalı tehdit etmeyi de ihmal etmezmiş Genel Merkez yönetimini ve Ankara’yı büyük Dalton...

Müridler de "Vay beee, şu işe bak, görüyor musun olanları" diye dedikodu etmeye başlarlarmış ardını arkasını araştırmadan söylenenlerin. Ondan sonra da oturup zikir(!) yapmaya devam ederlermiş. Hiç birisi de "Sen 25 sene o teşkilattan  maaş aldın ve o zaman sustun, şimdi oradan ayrılınca mı onların para aşırdığı aklına geldi? diye sormazmış...Öyle saça böyle tarak. Öyle şeyhe böyle mürid...

Aynı telden çalan bir de doktorları varmış Daltonların. Cami başkanlığı da yapmış bu doktor Emir Sultan Camii diye bilinen Cami’de.  O da yolda-belde, tekkede camide nerede bulursa tanıdık birisini hemen yakalar, kartmatiği cebinden çıkarır yarın gel de seni muayene edelim der müşteri peşinde koşarmış, o mübarek yerlerde.  

Dalton Kardeşlerden ikincisini sürgün etmişler Almanya diye bilinen o ülkeden. Söylenenlere göre, onun da bankalarda milyonları varmıııış. Oysa bu Dalton Kardeş, cami kürsülerinden: "Değil faiz almak faiz vermek; bankaların saçakları altında yağmurdan ıslanmamak için birazcık duranlar bile annesiyle Kâbe'nin önünde zina etmiş gibidirler" diye de vaazlar verirmiş o şehirde hararetli hararetli... Hitabeti de oldukça kuvvetliymiş...Her sene teşkilatın hacc kafilesinin başında o gidermiş.  Anlatılanlara göre; Hacc sırasında “suç işledin bir deve kurban kesmen lazımdır” diyerek, olmadık davranışlardan suç icad eder ve hacıları soyup soğana çevirirmiş. Herhalde bankadaki bu paralar oralardan kazanılmış olmalıdır dermiş cemaat arkası sıra. Görev yaptığı camide para tolandığı sıralarda çaktırmadan aşırdıkları hariçmiş. Vaazlarında belden aşağıya vurmayı da ihmal etmezmiş haaa bu bıçkın mücahit...

Üçüncü Dalton aslında zavallı birisiymiş...O birinci Dalton'un elinde oyuncakmış aslında...İradesini ona teslim etmiş, büyük Dalton ne derse, o başını sallar ve emriniz olur sayın Dalton  dermiş. İki kelimeyi bir araya getirip de konuşamazmış ama...Ne yapacaksın, o  memnunmuş çantacılık yapmaktan...Üstelik teşkilat rütbesi birinci Daltonun rütbesinden üstünmüş...Ama ehliyet olmayınca ne yapsın zavallım... Zamanla utancından namaz kılacak cami bile bulamaz olmuş...Birisi bana birşey der diye de, köşe  bucak kaçar ddururmuş... Vakıf Camii diye bilinen cemaati oldukça az olan bir cami varmış o şehirde. Üçüncü Dalton o camide cuma namazı kılmaya mahkum gibiymiş. Etme bulma dünyası bu...Ne oldum değil ne olacağım demek lazımmış...

Dördüncü Dalton'a selam bile vermek istemiyormuş sokakta görenler. Ama o yüzsüzlük edip insanların zorla elini sıkmaya çalışırmış yılışık yılışık... Dördüncü dalton aynı zamanda inşaatçıymış, iyi de duvar örermiş. Ancak bir özelliği varmış ki sormayın gitsin. Bu usta, Hürrem Sultanlar'ın emriyle sadece evlerin bodrum kapılarını kapatmak için duvar örermiş. Bu konunun da uzmanıymış. Nedense duvar örmeye, Gorbachov’un Berlin Duvarı’nı  yıktığı sıralarda başlamış.

İlk ördüğü duvar; TFD Televiyzonu’nun sahibi ve Genel Yayın Yönetmeni o gurbetçi delikanlının oturduğu evin bodrum duvarıymış. Delikanlı da Gorbachov gibi bir güzel yıkıvermiş o duvarı. Aslında Daltonlar, daha ilk geldiği günden itibaren başlamışlar Genç Delikanlı’yla uğraşmaya:

-Delikanlı dermiş; Kitap Ehli’nin kestiği yenir, onlar dermiş; yenmez.

-Delikanlı dermiş; müzik helaldir, onlar dermiş; haramdır. 

-Delikanlı dermiş; “üçten dokuza şart olsun boşol, boşol, boşol” demekle kadın boşanmaz, onlar dermiş; boşanır.

-Delikanlı dermiş; İslâm birden fazla evliliğe cevaz vermez, onlar dermiş; verir.

-Delikanlı dermiş; imam nikah diye bir nikah olmaz, onlar dermiş; olur. Delikanlı tam 25 sene bunlarla uğraşıvermiş. Hâlâ da uğraşırlarmış onunla.

Dördüncü Daltonun yaptığı ve genç delikanlının  yıktığı bu duvarın mahkemesi kurulmuş. Mahkeme heyeti Genel Merkez’den gelmiş. Heyet olup bitenleri taraflardan dinlemiş ve sonra da duvarın örüldüğü yerde keşif yaparak kararını vermiş.Karar: “Delikanlı duvarı yıkmakta haklıdır.”

Bu heyetin kararından sonra, hemen alıvermiş dördüncü daltonun kellesini Genel Merkez. Böylece  IGMG Berlin Bölge Başkanlığı’da boşalıvermiş. Eeeee etme bulma dünyası demişler bu dünyaya...Zalimin zulmü varsa mazlumun da âhı vardır...Herhalde yapılan zulümler karşılıksız kalmayacaktır, Allah hesabı çetin olandır, Allah'ın acelesi de yoktur.

Gel zaman git zaman, Dalton Kardeşlerin  Berlin diye bilinen o şehirdeki havasını, saltanatını uyanık bir kasaba esnafı sonlandırıvermiş...

Ancak, uyanık kasaba esnafı onları farkedinceye kadar, aradan 25 sene geçmiş.  Uyanık kasaba esnafının araştırmalarına göre; Dalton kardeşler, uzun süre yönettikleri teşkilatları 5 milyon Euro civarında zarara sokmuşlar...Zararın hesabını  kendilerine sormak için epeyce uğraşmış kasaba esnafı ama, gücü yetmemiş.

Konu başvezire intikal edince Bor’un pazarı çoktan geçmiş. Geçmiş geçmesine de yine de bir hareket yapılması gerektiği için, baş vezir ve arkadaşları, apar topar Dalton Kardeşlerin görevine son vermişler.

Halk bu karardan memnun olmuş olmasına da, mutlulukları uzun sürmemiş. Dalton kardeşlerden  boşalan koltuğa, yıllarca Daltonların muhasipliğini yapan, bıçkın bir mücahid(!) olan Ret Kit’ i  oturtuvermişler. Koçum benim. O, +1 bıçkın mücahit (Ret Kit) de vefa borcu olarak 5 milyon Euro'nun iç edilmesini, zaman aşımına uğratıvermiiiş...Baş vezir de "Aferin evladım aferin...İşte böyle olacak, gel seni alnından öpeyim bakim" demiş ve görev süresini uzatıvermiş ödül olarak Ret Kit’in.

Hicret Marketler zinciriyle başlayan Dalton Kardeşlerin iflası, gurbetçilerin binbir zahmetle kurdukları teşkilatın iflasıyla sona ermiiiş.

Daltonlar, var güçleriyle uğraştıkları halde, “Gurbetçi Genç Delikanlı”yı, 25 sene boyunca Berlin’den sürüp çıkarmak için uğraşmışlar ama başaramamışlar. O yiğit delikanlı, hizmetlerini Berlin’de sürdürmeye hâlâ devam edermiş. Televizyon yayıncılığından uzaklaştırılmış, ama o, MOCCA DERGİSİ’yle yayıncılığını sürdürmekteymiş... Geride kalan Dalton artıkları, değişik zamanlarda, çeşitli vesilelerle,  o “Gurbetçi İhtiyar(25 sene önce genç idi) Delikanlı” hakkında karalama kampanyaları düzenlerlermiş. Buna rağmen O ihtiyar Delikanlı mücadelesini aynı hızla sürdürürmüş.  Masal da burada bitmiiiiiş...

BİTTİ

Not 1:

21 bölüm halinde ha-ber.com internet sitesinde yayınladığım bu hatıralar, umulur ki, gelecek nesillere ışık olur. Ben, yaptıkları işleri fazilet olarak anlatan o liyakatsiz muhteristlerin gerçek yüzleriyle tanınmasını istedim. Hatıralarımı yazmasaydım gelecek nesle ihanet etmiş olurdum. Teşkilatın kanını emen o sülüklerin tanınması gerekiyordu. Gelecek kuşakların geçmişleriyle yüzleşmeleri için bu gerekliydi. Geçmişiyle yüzleşmeyen insanlar geleceklerini hep tozpembe görürler. Yazdıklarım ortadadır. Bir diyeceği olan varsa, bu siteden bana ulaşabilir. Hatta yazdıklarımda yanlışım varsa onu da düzeltebilirler.

Not 2:

Bir sponsor bulursam bu yazılanları kitaplaştırmak istiyorum. Talip olan olursa site aracılığıyla özelden bana yazabilir, ulaşabilir.

Selam ve dua ile